...รอยเท้า.

*อยู่อย่างสงบ ดีกว่าคบคนพาล

ปลายฝนต้นหนาวเช้าที่  ๒๕ ตุลาคม  ๒๕๕๕

...ความตุกข์..

...ตุกข์เพราะลูกต๋ายจาก   ...ตุกข์เพราะเมียหรือผัวพรากไป
...ตุกข์เพราะห่างไกล๋วงศา     ...ตุกข์เพราะไปก๊าค้างต่าง
...ตุกข์เพราะห่างบ้านจอง     ...ตุกข์เพราะป๋องไกล๋เถื่อนในดงหนา...

                                                   บรรยากาศช่วงปลายฝนต้นหนาว ๕๕

พระธรรมราชานุวัตร

เจ้าอาวาสวัดพระแก้ว  พระอารามหลวง  เจ้าคณะภาค  ๖

...ความสุข...

...สุข     เพราะมีข้าวไว้กิ๋น     ...สุข     เพราะมีแผ่นดินอยู่
...สุข     เพราะมีกู่นอนนำ      ...สุข     เพราะมีเงินเต๋มไต้
...สุข     เพราะมีเฮือนใหญ่มุงกระดาน    ...สุข     เพราะมีลูกหลานอยู่เฝ้า...........

...หลัการใช้ทรัพย์...

หลักการใช้ทรัพย์
๑.ทิ้งลงเหว หมายถึง  เลี้ยงปากเลี้ยงท้องตัวเอง  ๒.ใส่ปากงูเห่า - เก็บไว้รักษาตัวเองยามป่วยไข้
๓.ใช้หนี้เก่า - เลี้ยงดูพ่อแม่  ๔.ให้เขากู้ - เลี้ยงดูลูกหลาน ๕.ฝังดินไว้ - ทำบุญ

(ทุ่งนาหลังวัด)

...อนิจจัง.

....อนิจจัง ไม่จีรังยั่งยืน.

                                              
                                               ...ถึงรูปงามละออลักษณ์สักเพียงไหน
                                                    .......ที่สุดไซร์ย่อมเน่าเหม็นเป็นเหยื่อหนอน
                                                 ....ชีวิตนี้ไม่ดำรงคงถาวร
                                                          ......ความม้วยมรณ์เท่านั้นเป็นความจริง..

แม้ซ่อนกายในกลีบเมฆกลางเวหา

ซ่อนกายากลางสมุทรสุดวิสัย

จะซ่อนตัวในหุบเขาลำเนาไพร

ณ ถิ่นใดพ้นความตายนั้นไม่มี.

***...นินทา...***

....***...นินทา...***...
...........................................เวลาเจอ  คำนินทา  ให้บอกตัวเองว่า  นี่คือการสะท้อนว่าเรายังเป็นคนที่มีความหมาย....(ท่าน ว วชิรเมธี)

...*ปอยข้าวสังข์.

.......ปอยข้าวสังข์...ปอย ความหมายคือ  จัดงาน  เช่น ปอยหลวงตานกุฏิ  คืองานถวายกุฏิ
..ข้าวสังข์  คือ  สังฆทาน  สมัยก่อนนิยมนำไม้ไผ่มาสานเป็นชะลอมหรือตระกร้าขนาดพอเหมาะใส่อาหารคาวหวานของใช้เพื่อถวายให้พระสงฆ์ในงานอุทิศให้กับผู้ตาย
ปอยข้าวสังข์ รวมความแล้ว  จัดงานทำบุญอุทิศให้กับผู้ตาย........
.................หลังจากญาติของตนได้เสียชีวิตไปส่วนมากจะหลังหนึ่งปีไปแล้ว เมื่อเก็บหอมรอบริบมีเงินพอที่จะจัดงาน  ญาติๆ จะรวมตัวหาวันจัดงานเชิญคนในหมู่บ้านและต่างถิ่นที่รู้จักเป็นการส่วนตัวหรือญาติ  ได้มาร่วมทำบุญ ก่อนวันงานเรียกว่า...วันดา...คือวันเตรียมงานให้พร้อม ก่อนวันดาอาจจะสองสามวันที่หมู่ญาติจะสร้างบ้านหลังเล็กๆ หลังหนึ่งพอที่จะใส่เครื่องไม้ใช้สอยอุทิศให้กับที่จะอุทิศให้ในวันดาส่วนมากจะมี  ซอฮ่ำ  หาคนตายเล่าประวัติคนตาย  สมัยนี้อาจจะดนตรีแถมท้ายเพื่อความสนุก งานนี้ใช่งานโศกเศร้า จะเป็นงานรื่นเริงมากกว่า  อาจจะเป็นเพราะญาติได้เสียชีวิตไปนานแล้วแต่ก็มีความคิดถึงจึงได้จัดงานนี้ขึ้นมา  ซึ่งก็เป็นกุศโลบายอย่างหนึ่ง  เพื่อที่จะให้คนข้างหลังได้คิดถึงบุญคุณที่เคยมีต่อกันยามเมื่อมีชีวิตอยู่  อีกอย่างเพื่อความสามัคคีในหมู่เครือญาติไม่ให้ห่างเหินจดจืดจาง..

ภาพประกอบ...งานตานหาพ่อพันธ์ ขันจันทร์แสง 7 ตุลาคม  2555

..ไม่หวังไม่ทุกข์

...ความพยายาม.

...มีก็ทุกข็ ไม่มีก็ทุกข์....